W górach należy zachować przesadną ostrożność niż kierować się brawurą. Mgła w górach, zwłaszcza w Tatrach, jest ogromnym zagrożeniem. W razie zbłądzenia we mgle, trzeba przeczekać krytyczne chwile niż szukać drogi.
Wielkim zagrożeniem w górach są również burze. Gdy zaskoczy nas ona na szczycie, należy zejść i ukryć się pod jakimś okapem skalnym. Nie chronić się pod samotnymi drzewami.
Skała oraz wszelkie trawki po deszczu są bardzo śliskie. Nie wstępujmy na płaty śniegu.
Samotna wędrówka po górach niesie swoiste przeżycia, ale jest sporą lekkomyślnością.
Wbrew pozorom, bardzo niebezpieczne są dla mało doświadczonych turystów wapienne szczyty Giewontu, Czerwonych Wierchów, skały w dolinie Kościeliskiej.
W razie wypadku nie wolno zostawiać towarzysza wycieczki bez opieki.
Hasłem wzywającym pomoc jest krzyk, gwizd, machanie sześć razy na minutę w odstępach co 10 sekund aż do skutku. Obowiązkiem turysty jest odpowiedzieć sygnałem optycznym lub dźwiękowym trzy razy na minutę co 20 sekund.

Sygnalizacja dla śmigłowca ratunkowego:
- ręce wzniesione w górę, tworzące z resztą ciała literę Y (YES - potrzebna pomoc)
- lewa ręka uniesiona w górę, prawa lekko odchylona od tułowia, przypomina to literę N (NO - wszystko w porządku)

NIGDY NIE POZDRAWIAJ ZAŁOGI ŚMIGŁOWCA !!!