BEATA
a d
Siedem dziewcząt z Albatrosa tyś jedyna
G7 C E
Dziś pozostał mi po tobie smutek, żal.
a d
Miałaś wtedy siedemnaście lat dziewczyno
G C E
w Augustowie pierwszy raz ujrzałem cię.
A na imię miałaś właśnie Beata
Piękne imię, musisz przyznać, miła ma.
Zabierałem cię codziennie na fregatę
Byś miłością swą upajała mnie.
Minął dzionek, słońce zaszło za jezioro,
i fregaty kontur ukrył się za mgłą
Na fregacie byliśmy znów sami
A na brzegu nucił ktoś piesenkę tę.
Już od dawna ciebie nie widziałem
Tak mi smutno jest bez ciebie, tak mi żle.
Lecz myślę, że kiedyś się spotkamy,
w Augustowie , tam nad Meckiem w białe dni.
Lecz wspomnienia w mej pamięci pozostaną
I na zawsze zachowam w sercu je.
Bo jestem, Beatko, zakochany
Pragnę z tobą jeszcze kiedyś spotkać się.