tu zbudujemy drabinę do nieba
z naszej modlitwy wysokiej jak gronie
bo tu w tym miejscu Ojciec naszej wiary
podnosił w niebo jak monstrancję dłonie

tu zbudujemy drabinę do nieba
z zielonych świerków z beskidzkich ołtarzy
gdzie wiatr przesuwa niewidzalną ręką
barwną mozaikę niebieskich witraży

tu zbudujemy drabinę do nieba
którą pójdziemy na spotkanie Boga
bo pamiętamy że tym groniem chodził
pełen miłości po ojczyzny drogach

tu zbudujemy drabinę do nieba
gdy świat jak w studnie zapadnie się w mroku
ona nam będzie gwiezdnym szlakiem
aby ocalać każdy z naszych ludzkich kroków...

1996